مریم کشاورزیان

مشتاقم تا خدا از طریق من بیافریند

خاطره‌­نویسی چرا؟

سالهاست خاطره نویسی جزئی جدایی ناپذیر از دنیای نوشتن من است.

قدیمی ­ترین اثر مکتوب به جا مانده از خاطرات من مربوط به دهم شهریور ماه سال هزار و سیصد و هفتاد و پنج است. علاوه بر نوشته­‌های به جامانده، ذهن پویایی در به یادآوری خاطرات قدیمی دارم. مرور و نوشتن خاطرات، علاوه بر یاری برای قوت قلمم، یادم می­دهد، لحظه­ ها را در لحظه ­ها زندگی کنم چرا که همه چیز به سرعت باد درگذر است.

مرور خاطرات، مرور تجربه ­هایی است که گاهی به دست آوردنش برایم گران تمام شده است و نوشتن آن کمکم کرد تا ارزان از یاد نبرم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *