عادی ترین پاسخ به شیب آن است که به شکل بی‌خطری با آن برخورد کنیم و کارهای عادی و بدون خطر ملامت شدن انجام دهیم. کارهایی که باعث شرمندگی ما نشوند. در مواجهه با شیب بیشتر افراد به تحمل و متوسط بودن اکتفا می‌کنند. به همین دلیل است که در نهایت عده کمتری بهترین می‌شوند.
برای فوق ستاره شدن، باید کارهای استثنایی بکنید. دوام آوردن در شیب کافی نیست. باید از آن به‌عنوان یک فرصت استفاده کنید و چیزی چنان فوق‌العاده خلق کنید که دیگران راهی نداشته باشند جز اینکه درباره‌اش حرف بزنند. توصیه‌اش کنند و بعد انتخابش کنند.
دفعه بعد که خودتان را فرد متوسطی یافتید که خیال جازدن دارد بدانید که فقط دو انتخاب خوب دارید.
جازدن یا استثنایی بودن.
متوسط بودن برای بازنده‌هاست و آخرین انتخاب است. مسیر ایستادگی نیست. وسوسه در حد میانه بودن، فقط نوع دیگری از جازدن است. نوعی که باید از آن اجتناب کنید. لیاقت‌تان فراتر از این است.
برگرفته از کتاب شیب، نوشته ست گادین